Verslaving als geschenk » Blog Archive » onzekerheid in jonge jaren…..

onzekerheid in jonge jaren…..

Posted by Dees on juni 01, 2011
Geen rubriek

Zelfhelpgroep Buitenveldert – maandag 30.5.2011 – Montessori school, AJErnststraat 112, Amsterdam

Om 20 uur zijn de 15 deelnemers, voorzien van de gebruikelijke koppen koffie, rond de tafel in de docentenkamer gezeten en neemt A, als gespreksleider voor deze avond, het woord: hij heet eenieder welkom en vraagt naar suggesties teneinde het gespreksonderwerp te kunnen benoemen.
Hierop ontwikkelt zich een discussie over de vraag in hoeverre latere verslaving mede of geheel zou kunnen voortkomen uit gebeurtenissen (of omstandigheden) van ver daarvoor. Begrippen die hierbij worden genoemd zijn onder meer gebrek aan ‘zelfbeeld’ en geschonden zelfvertrouwen op jonge leeftijd.

Op voorstel van B gaat de groep vervolgens akkoord met als gespreksonderwerp te kiezen:

‘Is verslaving soms/vaak of altijd terug te voeren op ervaringen in de jonge jaren?’

Tijdens de gespreksronde worden de volgende reacties genoteerd:

1. ik heb sterk het gevoel dat mijn gebrek aan zelfvertrouwen een belangrijke factor was bij het ontstaan van mijn verslaving – ik vind zeker dat ik te weinig ruimte heb gekregen om iets van autonomie op te bouwen – had altijd het gevoel dat de zeggenschap over mijzelf niet in mij, maar juist buiten mij lag – heel langzaam is dat nu aan het veranderen en daarmee wordt de kans groter dat ik ook van binnen uit sterker word: zo voelt dat en eerlijk gezegd voelt dat ook erg goed!

2. ik betwijfel of ‘t zinvol is terug te gaan naar de oorzaak van mijn verslaving, zodra ik m’n leven ga oppakken, zoals ik daar nu mee bezig ben – zelfvertrouwen hierbij is dan zeker relevant – teveel lijkt me riskant en te weinig ook weer niet goed – ik heb zeker nog lang niet alles opgelost.

3. zelfvertrouwen speelt absoluut een grote rol bij het ontstaan van verslaafd gedrag / daar ligt trouwens natuurlijk ook een belangrijke rol voor de ouders.

4. ik ben nu druk bezig dat (zelf-vertrouwen) weer terug te krijgen – door mijn drinken was dat behoorlijk aangetast – stap voor stap komt dat nu langzamerhand weer een beetje terug – ik moet mij bedwingen om niet weer te grote stappen te maken.

5. mijn ouders waren ‘toedekkend’, myn moeder’s gezin was heel gewoon ‘alcoholisch’ en ik werd onzeker, kreeg ook een negatief ‘zelfbeeld’ – merkte dat dat ‘groeide’ na een paar drankjes.

6. misschien zijn onzekere kinderen meer verslavings-gevoelig – zelf vond ik ‘t vanaf mijn 15e ‘prettig’ om te drinken – de rest van ons gezin ging naar VWO, maar ik naar MAVO – ik was niet extra onzeker, maar toch bleek later een management-functie voor mij te hoog gegrepen – zal per kind wel verschillen – ik zie trouwens bij andere familie-leden geen alcoholisme.

7. ik zou dit onderwerp graag mee naar huis nemen, want ik vind het lastig om er maar ‘even’ iets over te zeggen – wat is trouwens ‘zelfvertrouwen’ = is dat de vraag: vertrouw ik mijzelf? dan heb ik de neiging om ‘nee’ te zeggen en dan moet je teruggaan naar je opvoeders – ik moet dan ook oppassen voor ‘stokpaardjes’ – ik ben nu weer in de muziek bezig en zie dan ook de achtergrond van andere mensen – een sprekend voorbeeld: ik was zo’n jaar of 7: de directeur komt binnen en vraagt: wie heeft dat gedaan – ik stak mijn vinger op al had ik ‘het’ niet gedaan. Als je op die manier aan je aandacht moet komen, dan weet je nog steeds niet hoe ‘het’ precies in elkaar zit en zijn je opvoeders cruciaal en alles bepalend.

8. jeugd kan ook te leuk zijn – we waren een 2-ling – ‘t leek dan altijd of je meer kon dan een ander – een 2-ling is altijd leuk – we hadden ook leuke ouders – moeder liet ons erg vrij – zelf wil ik liever wat strenger zijn – onze ouders hebben ons de hemel in geprezen – ‘t ging misschien te leuk – dat kon ik niet goed verwerken – tenslotte heb ik zelf verkeerde keuzes gemaakt en wist dat ook zelf – ik kon ‘t leven zelf niet aan en moet dat dus ook gewoon bij mezelf zoeken – durfde ook dingen te doen die ik niet kon – toen ik ging scheiden vond ik mezelf niets waard en ik geloof niet dat ‘t aan m’n jeugd heeft gelegen.

9. m’n ouders zijn vroeg gescheiden – tegenover m’n moeder kon ik wel mezelf zijn, maar ik wilde haar niet alles te vertellen – bij m’n vader raakte ik geblokkeerd en durfde dan niet te praten – ik weet niet waarom, dat lag misschien wel aan mijzelf – heb ‘t dan wel in m’n hoofd, maar ‘t komt er wat moeilijk uit – had ook angst om opgesloten te worden en kwam dan telkens met iets nieuws wat niet klopte – als je daar mee rond blijft lopen word je niet vrolijk – met m’n collega-hovenier kan ik maar moeilijk praten of ik kom er niet tussen en dan blokkeer ik – ben trouwens steeds mensen tegen gekomen waar ik ook blokkeer net als bij m’n vader.

10. ik ben de laatste tijd erg bezig na te denken over zaken als zelfvertrouwen en zelfbeeld – zo kreeg ik ook het beeld van toen ik op kamers ging – mijn eigen leven ging opbouwen – zo weinig vertrouwen ik in het leven had, toen al – dat is een gevolg van opvoeding, met een moeder vol van frustratie en een vader met psychische problemen – die heb ik door eigen gebruik van drank en drugs onder tafel geveegd – juist de laatste tijd, sinds ik droog sta, komen gevoelens van minderwaardigheid en negatieve gedachten vaak voorbij – moest mij vanavond hiernaartoe slepen, want liever zou ik mij thuis opsluiten – ik voel weinig vertrouwen dit gesprek aan te gaan – maar deze slachtoffer-rol is ook weer een verkeerde gedachte – ik doe weinig om dat allemaal te veranderen – ik zou kunnen hardlopen, fitness of mensen opzoeken, maar dat alles lukt mij nog niet zo goed – ik zie dat nu wel – een jaar geleden heb ik de stap gezet te stoppen met drinken – moet nu de volgende stap zetten om verder te komen – dat gaat niet vanzelf: het moet stapje voor stapje.

11. ik heb geen perfecte antwoorden gekregen – zou je je ouders de ‘schuld’ kunnen geven? – maar dat kan niet, vind ik – als je zelf ouder wordt zou je misschien zelfs begrip kunnen krijgen – zelfs ontdekken hoe je tevreden kunt worden – feit is wel dat mijn vader vertrok bij iedere discussie en zeker als er ruzie kwam – zelf vond ik dat juist wel leuk, trouwens mijn moeder ook wel – maar een aantal dingen heb ik niet geleerd, zoals zelf-inzicht en dat is nou net wel belangrijk, geloof ik – zoiets als jezelf leren zijn, zoals een kind dat naar de zee stond te kijken, met een gezicht van ‘opa, kijk eens wat ik al kan!’, met de kin omhoog – zelf heb ik te weinig geleerd wat ik goed deed, want ‘t was nooit goed genoeg – en dat alles heeft veel te lang geduurd – ik deed trouwens later wel veel vrijwilligerswerk en heb zo mezelf leren zijn – een ontwikkelingsreis om te ontdekken wie ik ben – en dat is geen egoisme: want jezelf kunnen zijn is de essentie en daarom ook zit ik hier.

12. een kind opvoeden betekent voor mij: dat kind te leren overleven, dat wil zeggen: leven in de gegeven situatie – ik ben zelf de vernieling ingegaan door teveel zelfvertrouwen – kort gezegd: leren leven met de normen in de situatie, waarin je terecht gekomen bent en dan ontdek je ook nog eens dat overal weer de normen verschillen – alleen dan ontwikkel je voldoende flexibiliteit – kinderen moet je loslaten en het doel van een opvoeding is de kinderen zelfvertrouwen bijbrengen, zodat ze het allemaal zelf kunnen uitvinden en ‘doen’!

Conform de gewoonte krijgt B, die het gespreksonderwerp aanbracht, de gelegenheid de avond af te ronden en hij zegt:

achteraf bezien, vind ik het een mooi gespreksonderwerp. Bovendien herkende ik veel in de naar voren geschoven verhalen, zoals de vader die zich onttrok – situaties, waarin je volledig blokkeert. Nuttig ook om verbanden te leggen tussen een veel te beschermde opvoeding en latere ongelukken, zoals je verslaving ook kunt noemen. En tenslotte ook het leefadvies, waar ik het helemaal mee eens ben: zelf dingen te ontdekken, incl. het oplossen van problemen en daarvan te leren – natuurlijk zijn ouders altijd weer verschillend – kinderen ook – soms zijn zetjes en duwtjes gewoon nodig – ontvankelijkheid voor verslaving bij onzekere kinderen levert grotere risico’s op – er zijn kortom, fantastische dingen gezegd. Bedankt.

Hierop wordt de bijeenkomst gesloten, het lokaal opgeruimd, afgesloten en vertrekt een ieder zijns wege. Het is inmiddels half elf.

——————————————————–

No comments yet.

Leave a comment

WP_Big_City

Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.